طراحی و توسعه شبکه پایش سطح آب زیرزمینی با استفاده از زمین آمار و روش های آماری در دشت اراک

امروزه مدلهای برآوردگر سطح آب زیرزمینی در امر توسعه و تأمین آب کشاورزی و مدیریت آن نقش مهمی ایفا میکنند. به علت اینکه میزان دقت مدلهای برآوردگر در ارتباط با تعداد دادههای اندازهگیریشده نیز هست، باید یک فرایند بهینهسازی به منظور دستیابی به تعداد دادههای مناسب همانند تعداد شبکه چاههای مشاهدهای داشت. هدف از این تحقیق، عرضه روشی برای بررسی کفایت شبکه چاههای مشاهدهای سطح آب زیرزمینی دشت اراک براساس تحلیلگر زمین آماری کریجینگ و ارزیابی نتایج آن با روشهای آماری است. بدین منظور ابتدا با روش زمین آمار کریجینگ معمولی، نیمپراشنمای تجربی برای 45 داده سطح آب زیرزمینی در دشت اراک تهیه شد. سپس به منظور تشریح میزان پتانسیل بهبود کیفیت شبکه مشاهدهای و ارزیابی دقت و صحت برآوردها، سه تحلیل آماری شامل برآورد خطای میان یابی، ارزیابی متقابل و تغییرپذیری با زمان به کار گرفته شد. مطابق با نتایج، می توان 5 چاه از میانه دشت اراک را از شبکه پایش حذف کرد؛ درحالی که در 5 نقطه دیگر، عمدتاً در شرق و شمال شرق، نیاز به چاه است. همچنین با توجه به تحلیل وردش زمانی صورت گرفته، در 10 چاه مشاهدهای، نیازی به اندازهگیری با مقیاس زمانی کوتاه نیست و اندازهگیری- هایی در مقیاس فصلی نیز برای پایش سطح آب زیرزمینی کفایت میکند.